Gisteren eindelijk nog eens tijd gehad om rustig een film te zien.
Niet in de bioscoop, das fucking geleden van Transformers.
Maar thuis in de zetel.
28 weeks later.
Het vervolg op het enorm coole 28 days later:
Ik vond 28 days later een super film
dus de verwachtingen waren hoog.
Hoewel nee, eigenlijk niet,
want meestal trekken sequels op geen zak.
Ik kan met plezier zeggen dat deze film
een uitzondering op die regel is.
Prima film.
Goed gemaakt en zeer spannend.
Robert "Begbie" Carlyle is super en onverwacht graaf.
Rennende zombies: een tof concept.
Ik heb me dat altijd afgevraagd bij andere zombie films.
Hoe is het mogelijk als die slenteren
dat ze je toch te pakken krijgen?
Dat is toch niet logisch?
Het feit dat ze dood zijn en nog wel kunnen lopen
neem ik dan maar effe als gegeven.
Een rennende zombie is veel enger/gevaarlijker/dreigender.
En van al dat rennen krijg je honger!
Daarom ben ik een voorstander van rennende zombies.
In films.
In het echt heb ik ze toch liever slenterend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten