Dinsdag heb ik mijn theoretisch rijexamen gedaan.
Ik heb 35 jaar geleefd zonder rijbewijs, maar nu wordt
het tijd dat ook ik de weg onveilig ga maken.
Dus begint men met de theorie.
Dus ik kocht een boekje en een cd-rommetje.
De gemiddelde randdebiel haalt zijn rijbewijs.
Hoe moeilijk kan dat zijn?
Nou dat valt vies tegen.
Wat een onlogisch slap gelul is die theorie zeg.
Ik kreeg het niet in me kop.
Testen met de cd-rom, het boekje, websites.
Ik kon er geen reet van.
Elke keer 12/13 fouten en je mag er maar 9 hebben.
Op 50 vragen.
Zelfs als ik dezelfde test 2 keer deed.
12 fout.
EVENVEEL FOUT ALS DE EERSTE KEER.
Er was zelfs 1 test waar ik 23 fout had.
23
Bijna de helft fout.
Ben ik echt zo dom?
Ik begon zwaar aan mezelf te twijfelen.
Ben ik een mongool?
Gaat dit ooit lukken?
Ik begon mezelf gerust te stellen
dat er andere dingen zijn waar ik wel goed in ben.
Zoals eh...
Foto's van pluchen beren trekken kan ik best goed.
Jaren 80 platen draaien lukt aardig.
Maar daar ben je geen reet mee als je wilt autorijden.
Ik heb uren in bad gelegen met het theorie boekje.
(ook een soort van non-fictie)
Ik werd er gek van:
Wat kan het mij schelen hoe oud je moet zijn om paard te rijden.
Radiaal banden zijn voor homo's.
Parkeren aan de pare of onpare huisnummers? FUCK YOU!
Zone 30, woonerf, verhoogde berm. LIK ME REET.
STEEK DIE GEVAREN DRIEHOEK 100 METER IN JE HOL!
Ik kreeg het niet in me kop.
Vorige maand had ik met Bart Cannaerts afgesproken samen
het examen te gaan doen.
Vorige week woensdag was de dag van de afspraak.
Bart belde af met een kutsmoes.
Brug stond open, dooie grootmoeder, wekker niet gehoord,
humo's comedy cup, verkoudheid, kater of zoiets.
En omdat we samen zouden gaan was ik blij.
Ok ga ik ook niet.
Afgelopen dinsdag gingen we opnieuw proberen.
Dan had ik nog tijd om te studeren.
Dat heb ik nauwelijks gedaan.
Ik werd gewoon misselijk van die flauwekul.
Belt Bart maandag weer om te zeggen dat hij niet kan.
Hij kreeg geen vrij op zijn werk.
LUL.
Even overwoog om ook niet te gaan.
Maar van teveel uitstel komt daadwerkelijk afstel.
Ik ging het gewoon proberen.
Als ik er niet door was ging ik het tegen nienmand zeggen
om gewoon opnieuw te proberen.
Maar het is duidelijk.
Ik was er door.
6 fouten.
Ik dolblij.
Opgelucht.
Ik ben geen debiel.
Ik heb een papiertje wat de gemiddelde net niet geestelijk
gehandicapte 18 jarige ook heeft.
Maar goed.
Op naar de volgende stap.
Het rijden zelf.
Ik heb het vaak gezegd maar dit keer meen ik het:
2008 wordt het jaar van het rijbewijs.
3 opmerkingen:
Die gestoorde tests zijn gewoon een pak zwaarder en detailneukeriger dan het feitelijke examen. Had in mijn tijd (1992 ? 1993 ?) ook continu een hoop fouten in de tests en bij het eerste examen slechts 1 kleine overtreding. Toen mocht je nog 7 kleine en 1 zware maken. Geen 8 kleine, of 2 zware ... dan was het terugkomen geblazen.
You go girl! (maar vergeet mij niet als chauffeur aub ;-))
Tijd voor een T-shirt met een blauwe rechthoek met witte 'L' erop :-)
Een reactie posten