Ik zit af en toe in een bus.
Dat is natuurlijk niet mijn favoriete hobby maar ik moet ook gewoon soms ergens zijn.
De bus waar ik vaak in zit rijdt langs een ziekenhuis.
Dat levert niet de leukste medepassagiers op.
Vaak komt er dan iemand achter of voor mij zitten die aan de telefoon tegen een vriend of familielid HET HELE MEDISCHE VERHAAL DOET.
Met ALLE details.
Ik herhaal: ALLE VUILE DETAILS.
Maar het hoeft niet altijd dankzij het ziekenhuis te zijn.
Daarnet zat ik achter de helft van een relationeel gesprek.
Of eigenlijk een behoorlijke relationele ruzie.
Ik denk dat er na dat gesprek van een relatie niet echt nog sprake was.
IN DE BUS?
ECHT?
Wil je echt dat iedereen rondom je dat hoort?
Over je gezwellen?
Over je sexleven?
Of een combinatie van die zaken?
NEE!
Ik wil dat niet horen!
En ik was mijn koptelefoon vergeten.
Dus ik kon A Tribe Called Quest dat probleem ook niet laten oplossen.
(wat een nieuwe topplaat trouwens he)
Die schaamteloosheid.
Of zijn die mensen echt toch gewoon achterlijk en hebben die niet door dat IEDEREEN dat hoort.
Of geven ze gewoon geen fuck?
Ja, ik heb gezwellen met pus op mijn reet en iedereen mag het weten?
Ja, mijn lief wilde anaal maar ik had geen glijmiddel in huis?
Ik kijk geen soap.
Dus ik wil die onzin ook niet in de bus.
Plus voor die informatie uitwisselingen hebben ze een paar honderd jaar geleden FLUISTEREN uitgevonden.
En als je aan het fluisteren bent...
DAN WIL IK WEL WETEN WAT JE AAN HET ZEGGEN BENT.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten