een plakkend verhaal.

ok, goed.
ik ga effe iets persoonlijks vertellen.
ik weet ook niet waarom.
ik waarschuw je. het is niet fris.
mietjes kunnen nu best gewoon stoppen met lezen.
ik ga een probleem aankaarten waar ik al een tijdje last van heb.
en ik hoop dat ik niet de enige ben met dit probleem.

er is nix zo lekker als es goed schijten.
een goede kakbeurt is bijna net zo lekker als sex.
het eruit persen, de opluchting. die heerlijke eigen lucht.
effe kijken naar het resultaat.
je eigen kak bewonderen.
de diverse vormen en kleuren je stront kan hebben.
HEERLIJK.
es goed schijten.
een goede dikke drol produceren.
een fijne dikke hoop stront.
zalig.
wat een opluchting.
...
dan reet afvegen.
en doorspoelen.
en klaar.
ja dus niet.
want daar zit dus mijn probleem.
ik heb er een foto van getrokken:

zo ziet mijn toilet eruit.
en dit is nadat ik heb doorgetrokken.
inderdaad.
getverdemme.
daar hangt nog veel stront aan.

ah ja.
er nog effe bij zeggen:
dit is het resultaat van 1 keer schijten en 2 keer doortrekken.
we zoemen iets in:

ja daar hangt nog enorm veel kak aan die pot.
en dat is gewoon kut.
nee dit is niet na 3 maanden.
dit is van 1 kakbeurt.

ik heb enorm last van plakkak.
mijn kak heeft een soort overlevingsdrang.
laat zich niet makkelijk verwijderen.
blijft als een gek kleven aan de pot.
dat is vervelend en vies.
ik moet na elke schijtpartij een kwartier lang mijn wcpot proper maken. en dat is gewoon een kutkarwei. (een kakarwei). na die lekkere stront te hebben geproduceerd, heb je echt geen zin om met je kop terug in die pot te duiken om hem schoon te maken.
maar als je het niet onmiddelijk doet. dan ben je letterlijk een uur bezig.
want als de plakkak een beetje opdroogt is ie harder en sterker dan beton.
en met geen mogelijkheid van de pot af te schrobben. ik spreek uit ervaring.
dus poetsen als ie net gekakt is. en ik haat dat. en ik vergeet het ook vaak. want meestal is de stank na een goede schijtbeurt zo erg dat ik de wc moet verlaten omdat ik anders sterf van vergassing (fuck WO1, mijn kont is erger). maar dan kom je een paar uur later en dan probeer je eerst die shit (letterlijk) er af te pissen maar het kakbeton heeft zich dan al aan de pot vastgehecht. en ik moet met toiletborstel, wc papier en schuursponsjes (die ik daarna inderdaad niet meer voor de afwas zal gebruiken) en soms met mijn nagels die restjes stront van de pot af schrapen.

mensen dit maakt mijn wc bezoek, wat vroeger een van mijn favoriete bezigheden was ( naast neuspeuteren en masturberen), elke keer weer tot een hel. niet leuk.
en soms als ik een helder moment heb. gooi ik wat wcpapiertjes in de pot voor ik ga kakken. zodat de stront die gebruikt als een soort slee en vlot de pot inglijdt. maar meestal vergeet ik dat. omdat ik gewoon te nodig moet schijten en dan denk je niet aan die zaken. dan denk je maar een ding: ik moet schijten. en als je dan zit te schijten, is er pas ruimte voor nieuwe gedachten zoals: is er wel toilet papier? en godverdomme ik had eerst een papiertje erin moeten gooien, nu kan ik weer een kwartier die kut pot schrobben.

vroeger had ik dit probleem niet.
eet ik iets wat mijn stront plakkerig maakt?
wordt je stront bij ouder worden plakkeriger?
ik weet het niet.
ik weet 1 ding.
ik heb enorme plakkak.
en de lol van het schijten is nu toch een stuk minder.
ja dat is een probleem ja.
en dat wou ik effe kwijt.